Al het onverwerkte en onopgeloste zal zich blijven aandienen
in de vorm van herhalende patronen
Helemaal jezelf zijn.
Nou graag maar pffff hoe ingewikkeld kan het soms zijn.
En wie ben je dan?
De invloed van ons systeem, daar waar we zijn opgegroeid en gevoed heeft hele grote invloed op wie we zijn.
We willen vaak vooral NIET op onze vader of moeder lijken. (in bepaalde opzichten dan hé:) En toch kopiëren we het gedrag, nemen overtuigingen over en zullen patronen in het familiesysteem zich herhalen
Al heel vroeg in je leven loop je bepaalde overtuigingen op.
Sommige zijn we bewust maar ook veel totaal niet.
Dat is hoe het hoort. Hoe het is.
Je zet zo je eigen normen en bepaalt je eigen waarden.
Voor jezelf en voor je omgeving.
De invloed van je systeem, daar waar je bent opgegroeid en gevoed, heeft hier een hele grote invloed op.
Als we kijken naar de relatie met je moeder hebben we het vooral over verbinden.
Hoe verbonden voel jij je en hoe gemakkelijk kun jij je verbinden met anderen?
Soms voelen we ons niet op ons gemak in haar buurt, je kan niet echt ontspannen. Niet volledig jezelf zijn.
Dit roept allerlei gevoelens op die we vaak diep wegstoppen – ongemak, leegte, verdriet, angst of soms verstikking.
Je doet je anders voor dan hoe je je vanbinnen voelt. Je hart doet niet helemaal mee. Je past je aan.
Heling begint met het verbreken van de “emotionele navelstreng”.
Je emoties loskoppelen van je moeder.
Je moeder aannemen precies zoals ze is.
Met alles wat ze heeft gegeven en de pijn voelen van wat ze niet heeft kunnen geven.
Jezelf dragen.
Jezelf echt omarmen en begrijpen dat het niet aan jou als kind lag.
Dat het niets met jou als kind te maken had.
Ik ben zelf ook moeder en geef mijn kinderen alles, maar dat wil niet zeggen dat ze krijgen wat ze nodig hebben.
(Maar hé, we doen allemaal onze f*cking best toch?)
Dus kun je naar je eigen moeder kijken zonder oordeel en zien dat zij ook op sommige stukken verwond is geraakt….
Soms stappen we in de valkuil van de illusie dat we het ergens anders alsnog kunnen krijgen, we projecteren onze valse hoop op de ander.
Niemand kan voor ons goedmaken wat we niet hebben gekregen van onze moeder, ook een partner niet.
De eerste stap die je kan zetten is weer contact maken met de oorspronkelijke pijn, de onderdrukte gevoelens.
Dat kan allerlei emoties oproepen.
Misschien ben je nog wel heel boos. Voelde je je echt eenzaam. Voelde je je verstikt of had je schaamte.
Ook kunnen er bepaalde angsten omhoog komen.
Contact maken met deze onverwerkte gevoelens begint met aandacht geven.
Met vertragen en verstillen.
Als het lukt om contact te maken met deze gevoelens kunnen ze veranderen.
En ik zeg zeker niet dat het makkelijk is.
Een familieopstelling kan je in dit proces heel goed ondersteunen.
En ja, ik ben zelf ook work in progress.;)
Elke dag een stukje dichterbij.
En soms weer een stapje terug.
Dit is voor alle moeders die elke dag weer ontzettend hun best doen.
Het goed kunnen verbinden met anderen heeft grote invloed op je privé maar zeker ook op de resultaten die je behaalt in je ondernemerschap of carrière. Wil je meer weten over de invloed van je systeem op je leven download dan mijn gratis e-book of stuur mij een mail om kennis te maken.